De wet-Renault, die het levenslicht zag op 13 februari 1998 naar aanleiding van de sluiting van Renault Vilvoorde in 1997, schrijft de procedure voor die een bedrijf moet volgen als het tot collectieve ontslagen wil overgaan. In essentie geeft de wet de werknemers van het bedrijf en de vakbonden vooral meer tijd, bijvoorbeeld om de impact van de ontslagen en eventuele alternatieven te onderzoeken.

Minister Peeters stelt dat het nu, 20 jaar later, tijd is voor een verbetering en modernisering van de wet, zonder evenwel te raken aan de ratio legis ervan.

Zijn vijf voorstellen luiden als volgt:

• Het bedrijf moet vanaf het begin de impact onderzoeken van de reorganisatie op de directe onderaannemers en leveranciers, en ze hieromtrent ook informeren.
• De overheid en het parlement moeten veel beter geïnformeerd worden.
• Sociale bemiddelaars dienen veel vroeger ingeschakeld te worden in de gesprekken tussen vakbonden en directie.
• Het opmaken van een sociaal plan, zijnde de maatregelen die een onderneming neemt bovenop de wettelijke verplichtingen, zou ook wettelijk verplicht worden.
• Alle werknemers die in dienst zijn van het bedrijf ten tijde van de herstructurering, kunnen genieten van de maatregelen in het sociaal plan. Zo zullen werknemers die na een herstructurering al snel een nieuwe job vinden, niet de voordelen verliezen die nadien in het sociaal plan worden afgesproken.

Bovenstaande voorstellen werden inmiddels overgemaakt aan de Groep van Tien, waarin bonden en werkgevers verenigd zijn. De Minister hoopt dat de aanpassingen nog dit jaar zullen worden doorgevoerd.

Wij volgen de ontwikkelingen uiteraard op de voet.

Mocht u vragen hebben, dan kan u uiteraard terecht bij Mtr. Els Zegers (e.zegers@legaloffice.be).